Wszystko o czarnym krążku

Zarys historyczny nośników dźwięku w pigułce i pierwszy zapis dźwięku.

W 1807 roku angielski uczony Thomas Young wynalazł urządzenie, które mogło śledzić ruch obracającego się rysika na obrotowym cylindrze pokrytym sadzą. Ten eksperyment stał się podstawą do rejestrowania i analizy dźwięku. Co prawda nie dało się go odtwarzać.

Był to 1854 rok, w którym to Francuz Léon Scott de Matinville rozpoczął badania nad wizualizacją dźwięku. Trzy lata później w 1857 roku otrzymał patent od Akademii Nauk dla fonautografu. Patent ten określał sposób rysowania lub pisania dźwięku do wielokrotnego odtwarzania z widokiem na zastosowanie w celach przemysłowych. Urządzenie to było do złudzenia podobne do przyszłego fonografu. Badając ludzkie ucho Scott de Martinville wymyślił urządzenie składające się z tuby, które zakończone było cienką membraną (bębenkiem). Sztywny wieprzowy włos został umieszczony w centrum tej membrany. Bębenek wibrował poprzez muśnięcie włosia dzięki dźwiękowi. Tak oto wyglądała pierwsza maszyna do rejestrowania fal dźwiękowych ale jej zastosowanie było ograniczone, ponieważ nie można było w niej odtwarzać dźwięku. W 2007 roku grupa Amerykanów odnalazła w paryskich archiwach nagrania dźwięku wykonane przez Scotta de Martinvilla, które odtworzono za pomocą oprogramowania komputerowego. Najstarszym nagranym fragmentem jest nagranie z 9 kwietnia 1860 roku, na którym wynalazca śpiewa francuską piosenkę ludową ‘Au clair de la lune, mon ami Pierrot’ jest to najwcześniejsze znane nagrania dźwiękowe ukazane światu;

http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Au_Clair_de_la_Lune_(1860).ogg

* źródło Wikipedia

Thomas Edison amerykański uczony, wszechstronny naukowiec mający bardzo duże wkład w rozpowszechnianie dźwięku. Tak to on drodzy państwo był tym, który pierwszy odtworzył dźwięk we wcześniej już znanym fonografie 1877r. Rok później Alva Edison chciał wprowadzić okrągłe płyty do odtwarzania lecz nie mógł sobie dać rady ze zmieniającą się prędkością pomiędzy wgłębieniami rowków w którym był rylec do odtwarzania.

Thomas Edison wynalazca fongrafu 19.02.1877

Charles Cros francuz opatentował Parleophone w którym zastosował okrągłe płyty z rowkami, porzucił jednak swój projekt.

1885r był przełomowy dla popularyzacji muzyki, Alexander Graham Bell wraz z Charlesm Sumner Tainterem przeprowadzili rewolucję. Wymyślili Grafofon, było to urządzenie bazujące na fonografie zmodernizowanym poprzez nałożenie na cylinder warstwy wosku. Zakładając firmę American Graphophone Co. dali ludziom szanse na słuchanie muzyki w swoich domach! Z firmy tej powstało późniejsze CBS Columbia istniejąca do dziś.

Cdn.:

Jak to się wszystko zaczęło kręcić?

Odkrycie tej wszechstronnie użytecznej substancji nie był celowe ale zupełnie przypadkowe. W 1926 roku niejaki Waldo Semon został zatrudniony przez firmę BF Goodrich Company aby opracować rodzaj substancji, która mogłaby przyczynić się do związania metalu z gumą. Waldo Semon, który był asystentem nauczyciela chemii na Uniwersytecie w Waszyngtonie rozpoczął swoje badania w celu opracowania nowej syntetycznej substancji, która byłyby tańsza od dostępnych alternatywnych.

W trakcie swoich badań i poszukiwań, Waldo’wi Semon zaczęło brakować bromku, co było niezbędne do stworzenia nowego kleju. W celu znalezienia substytutu dla bromku nasz bohater eksperymentował stosując chlorek, gdyż tego było pod dostatkiem.

Stosując chlorek z różnymi innymi substancjami chemicznymi wraz z użyciem ciepła, dr Waldo przypadkiem natrafił na związek o nazwie polichlorek winylu, który jak wyżej wspomnieliśmy jest w postaci proszku. Dalsze eksperymenty wykazały, że jeśli proszku zmiesza się z gorącym rozpuszczalnikiem, okazuje się być gumowaty jak żel. W ten sposób powstał pierwszy w historii polichlorek winylu (PVC lub winyl). Materiał, który powstały w trakcie poszukiwań syntetycznego kleju.

Kolejne eksperymenty z materiału PCV wykazały, że miał wiele praktycznych wniosków i ogromny potencjał. Dr Waldo z powodzeniem wykorzystał swój eksperyment do uformowania np. obcasów do butów a także wykorzystał go do wytworzenia powłok do różnych produktów, takich jak przewody, szczypce itp. Ale jedną z głównych rzeczy, które nie powiodły się Waldo, było połoczenie PCV z metalem, co było tym co chciał zrobić w pierwszej kolejności.

Ale mimo wszystko, to przypadkowe odkrycie PCV, a następnie wynalezienie wielu zastosowań zapoczątkowały erę wyrobów z winylu. 1930 rok był świadkiem wejścia na rynek parasoli powlekanych winylem , płaszczy przeciwdeszczowych etc. Po tym sukcesie winyl znalazł zastosowanie w wytwarzaniu materiałów uszczelniających do amortyzatorów samochodowych, w ten sposób znalazł zastosowanie w przemyśle samochodowym.

W 1940 roku twórcy winylu mieli swój wkład w zawierusze wojennej. Był ostry niedobór kauczuku naturalnego, dlatego zaczęto używać winylu do powlekania drutów, co okazał się być doskonałym materiałem izolacyjnym.

Od tego czasu winyl był używany przez wiele różnych gałęzi przemysłu do wielu różnych zastosowań. W dzisiejszych czasach winyl jest najbardziej uniwersalnym tworzywem sztucznym używanym przez ludzi na całym świecie. Jest drugim co do wielkości wytwarzanym i sprzedawanym tworzywem sztucznym na świecie.

Co to jest winyl?

Wielu z was natknęło się na takie sformułowania jak płyty winylowe, wykładziny winylowe, rękawiczki winylowe, rury PCV tak, tak to też bohater naszej notki. Ale może nie wiecie dokładnie co to takiego ten winyl? PCV to tak naprawdę przekręcona nazwa ‘skrót’ prawdziwego, który powinien wyglądać tak; PChV Poli Chlorek Vinylu.

Winyl nie jest substancją naturalną ale syntetyczną zrobioną przez człowieka. Jest to rodzaj tworzywa sztucznego zrobionego z etylenu (znajduje się w surowym oleju) i chloru (wyodrębniony z domowej soli). Po przetworzeniu, obie substancje są łączne. Razem tworzą Polywinyl Chloru (PCV).

Winyl został wymyślony w 1920 roku przez naukowców, którzy chcieli stworzyć materiał, który pomoże w produkcji produktów codziennego użytku, które były łatwiejsze, bardziej wytrzymałe i tańsze niż to, co było dostępne. Dziś winyl stał się drugim co do wielkości produkowanym i sprzedawanym plastikiem żywicznym na całym świecie.

Najczęściej winyl stosowany jest w budownictwie; okna, wykładziny i rury PCV. W rzeczywistości, te zastosowania winylu są często traktowane jako jedyne. Jednak oprócz nich, winyl ma wiele innych zastosowań dzięki swojej zdolność do łączenia się z różnymi dodatkami i modyfikatorami.

Winyl jest odporny na działanie wilgoci, jest bardzo mocnym i wytrzymałym tworzywem co znaczy, że wyroby wykonane z tego materiału mają długą żywotność. Mogą być wytwarzane w różnych kolorach. Bardzo dużym plusem tego surowca jest niski koszt wytworzenia.

Winyl jest materiałem z tworzywa sztucznego, który w przeciwieństwie do wielu tworzyw sztucznych, można z łatwością poddać recyklingowi.

Winyl jest materiałem bardzo przyjaznym dla środowiska, nie tylko dlatego, że może być poddany recyklingowi, ale również z wielu innych powodów. Winyl pomaga w ochronie zasobów środowiska, w skład tego tworzywa wchodzi sól kuchenna 57%, która jest substancją naturalną, odnawialną. Kolejnym podstawowym składnikiem jest ropa naftowa stanowiąca 43% żywicy winylowej.

W porównaniu do innych materiałów stosowanych w przemyśle opakowaniowym, winyl wymaga mniejsze ilości zasobów naturalnych, wykorzystuje się o wiele mniej energii do procesu wytwarzania, czyli emisja gazów do środowiska jest mniejsza.

Dlatego winyl, materiał syntetyczny, prawdziwie zrewolucjonizował cały przemysł tworzyw sztucznych w tym nas maniaków muzycznych!

Produkcja winylu

Polichlorek winylu lub związek winylu jest wykonany przede wszystkim z dwóch podstawowych substancji - soli i ropy naftowej. Sól jest wykorzystywana do uzyskania chloru w procesie zwanym elektrolityczną dysocjacją soli. Surowy olej, ropa naftowa lub gaz ziemny, jest stosowany w celu uzyskania etylenu.

W procesie zwanym "pękaniem", ropa tłoczona jest pod wysokim ciśnieniem o wysokiej temperaturze, w wyniku czego następuje podział na etylen, propylen, butadien i inne produkty uboczne. Poprzez dalszy proces, produkty uboczne oddziela się pozostawiając tylko etylen, który jest następnie wykorzystywany do produkcji winylu.

Po otrzymaniu chloru i etylenu zaczyna się procedura wytwarzania naszego cudeńka, która składa się z trzech głównych etapów.

Proces monomerów

W tym etapie, etylen i chlor łączy się ze sobą, za pomocą jednej z dwóch procedur. Bezpośrednie chlorowanie (wykorzystanie czystego chloru i etylenu) lub oksychlorowaniu (gdzie etylen reaguje z chlorem w chlorowodorze).Taka kombinacja etylenu i chloru wydziela ciecz (w temperaturze pokojowej) nazywany chlorkiem etylenu (EDC). Wytworzony tak EDC jest następnie poddawana procesowi krakowania co powoduje powstawanie monomeru chlorku winylu (VCM), który następnie przekształca się w winyl.

Proces polimeryzacji

Na tym etapie, poddaje się polimeryzacji (VCM) i przekształcania go w polichlorek winylu (PCV). W każdym z tych procesów otrzymujemy żywicę winylową jako materiał końcowy. Ma ona postać proszku, który sam w sobie nie jest przydatny. Dzięki końcowemu etapowi mieszania przekształca się w substancję, która ma wiele zastosowań.

Mieszanie winylu

Żywica winylowa musi być zmieszana, zanim może być użyta. Żywicę miesza się z różnymi dodatkami i modyfikatorami w celu wytworzenia związku winylu. Dodatki i modyfikatory, które są stosowane w mieszaniu zależą od zastosowania naszego tworzywa i jego elastyczności lub jak bardzo sztywny musi on być.

Jak się produkuje płyty winylowe?

tak było kiedyś, teraz jest więcej automatów ale zasada pozostała ta sama.

Wkrótce reportaż z fabryki tłoczenia płyt winylowych.

Do Polski płyty winylowe wraz z gramofonami przybyły w 1899 roku.